હું છુ

સવારે સાવ ચોરપગે પાંદડા પર સરકતા ઝાકળમાં
ભર બપોરે સુરજ સામે ઝીંક ઝીલતા મજુરના પરસેવામાં
મગરને પણ શરમાવે એવા પેલા દેવદાસના આંસુમાં
હું છુ
પગારપંચની રાહ જોતા ક્લાર્કના ટેબલ નીચે લેવાતી લાંચમાં
કોલેજના કરોળિયા જામેલા પુસ્તકાલયમાં, અધ્યાપકોના મગજમાં
સરકારી હોસ્પિટલમાં બિંદાસ થઈને રખડતી લાશમાં
હું છુ
બદનામ ગલીઓમાં શરીર વેચતા દલાલની આંખમાં
જાહેર શૌચાલયમાં લાગેલી પેલા ઊંટવૈદ્યની જાહેરખબરોમાં
ટી.આર.પી ધરાવતી ટી.વી ની નાગાઈઓમાં
હું છુ
શટલ રિક્ષામાં ગુંગળાતા પેલા ઘેટા બકરામાં
ટીફીનમાં ભરેલી ભાખરી અને શાકમાં
એ.સી કારમાં બેઠેલી પેલી ફાંદમાં, હદ બહારના એ નિતંબોમાં
હું છુ
હકડેઠઠ ભરેલા સિનેમા હોલમાં વાગતી સિટીઓમાં
વિદ્યા બાલનની કમરે ખણતા ચુંટલામાં
કે પછી સની દેઓલના ઢાઈ કિલોના મુક્કામાં
હું છુ
પેલી પનીહારીઓના પગના છાલામાં
દરેક નામ પાછળ લખાતા અટક-ચાળામાં
બહુમતીની દાનતનું પ્રતિક એવા નેતાના ધોતિયમાં
હું છુ
ગામના પાદરે આવેલા પાળિયામાં
કોઈ આંબા તળે ઢળેલાં છિનાળ ખાટલામાં
જ્ઞાતિ-ધરમ આધારિત ફળિયામાં
હું છુ
ચીમની જેમ ચાલતી શ્રમજીવીની બીડીમાં
બોખા ડોસાની ચોર ખીસા વાળી ગંજીમાં
અડધી ચા સાથે જીવતી આખી જીંદગીમાં
હું છુ હું છુ હું છુ

બ્લેકબેરી,એપલ ને ફણસ

હથોડી, ઝાડું ને દાતરડા
ઈતિહાસ, સંસ્કૃતિ ને ઉઝરડા
કોમ,જાત ને રંગ
દુનિયા,મેઘધનુષ બેરંગ
લાલ લોહી
લાલ સલામ
ગાલ લાલ
તમાચો..
આંગળા ને સવાલ
ઠંડી લીલી ઠંડાઈ
ને ભગવી ભાંગ
જીવવા દો ને ભાઈ માંડ
આઝાદી, ગુલામી સરહદ
સાલી કેટલી બધી કચકચ
સાયકલ, પેડલ ને ટીફીન
ફૂટપાથ, ઘર અને કોફીન
ચા અડધી ને સાકી આખો
ખાખી,ચશ્માંને ખાદીનો ફાંકો
ગાંધી, લાકડી ને ઘડિયાળ
મગર આંસુ સરીઆમ
કવિતા, શબ્દો કાગળો
શાહી, સંવેદના ને ફાલુદો
વસંત, પાનખર ને વર્ષા
ખુશી, પ્રેમ ને ઈર્ષા
રૂપજીવી, દલાલ ને હમાલ
લીધા વેચ્યા ની ધમાલ
અફવા, હવા ને પાન
થુંક, દીવાલ ને કાલ
દફતર, પાટી ને પેન
એક બે ને ત્રણ
પતંગિયા, સ્મશાન ને સુરજમુખી
જીંદગી કાળમુખી
દાવાનળ, જીગર ને બીડી
નાટક, મોહરું ને ખીંટી
સિંગ ખારી, સર્કસ ને જોકર
કિસ્મત, લોભ ને ઠોકર
બ્લેકબેરી, એપલ ને ફણસ
કણસ, કણસ ને કણસ...